Na 1988 weer feest in Hamburg
Hamburg, 08/09-nov-2025 - We hebben het eerder al eens geroepen — het mahjong bij onze oosterburen zit enorm in de lift. Waar tot voor kort het fameuze Doppelturnier in Edewecht hét hoogtepunt was (met op zaterdag riichi en zondag MCR), daar schieten de clubs tegenwoordig als paddenstoelen uit de Duitse grond. Hamburg is het nieuwste voorbeeld — en tja, als er ergens nieuwe toernooien zijn, dan weten onze doorgewinterde Schoon Spel’lers natuurlijk niet hoe snel ze hun koffer moeten pakken.
Olav en Jacqueline konden de lokroep van het hoge noorden niet weerstaan. Al op woensdag vertrokken ze via Hillegom en Heerhugowaard naar Hamburg — een bescheiden ritje van 650 kilometer. De stad waar in 1988 nog een legendarische halve finale tegen Duitsland werd gespeeld, kon zich opmaken voor een nieuw stukje sportgeschiedenis (nou ja, mahjonggeschiedenis dan).
De donderdag stond in het teken van zon, zee en schepen — een bezoek aan de haven dus. Vrijdag was voor de dieren: een uitstapje naar het dierenpark, waar de mist even roet in het eten dreigde te gooien, maar gelukkig tijdig oploste zodat de olifanten, apen en flamingo’s ook hun fans kregen.
En toen… het toernooi!
Zaterdag begon wat stroef. Terwijl Jacqueline steeds verder afzakte, leek Olav dezelfde route te nemen. Maar gelukkig zag hij op tijd het licht (of misschien gewoon een goede hand) en sloot af met twee tafeloverwinningen.
Zondag ging het bij allebei stukken beter: twee winstpotjes brachten hen in de middenmoot — een plek waar men normaal gesproken tevreden mee is. Maar Olav zette alvast de automatische piloot aan (nooit doen), terwijl Jacqueline nog even gas gaf. Dat leidde tot een rechtstreeks duel in de laatste ronde, aan tafel 12, waar de vonken letterlijk van het mahjongveld spatten.
Het resultaat? Jacqueline eindigde verdiend boven Olav. Uiteraard kwamen er nog een keur aan excuses (“de stenen waren koud”, “de wind stond verkeerd”, “de draak keek me raar aan”) — maar niemand luisterde nog.
Eindstand:
-
Jacqueline: 42e plaats
-
Olav: 50e plaats
Uit een veld van 84 deelnemers is er dus nog ruim groeipotentieel — en dat is precies wat Schoon Spel zo leuk maakt: altijd ruimte om beter te worden, maar vooral veel te lachen onderweg.